แอ็คชัน/สวมบทบาท Lost Ark ของ Smilegate และ Tripod Studio ที่เปิดตัวครั้งแรกในเกาหลีใต้เมื่อหลายปีก่อน และต้องขอบคุณ Amazon Games ที่เผยแพร่ทางตะวันตก ดินแดนในอังกฤษจึงได้รับมือกับมัน แม้ว่า Lost Ark อาจดูและเล่นได้เหมือน Diablo หรือ Path of Exile แต่ก็เป็น MMO ผ่านและผ่าน ซึ่งมีเนื้อหากลุ่มที่น่าดึงดูด เช่น ดันเจี้ยน การบุก และเวิลด์บอสภายในโลกอันกว้างใหญ่ที่สำรวจได้ เวลาของฉันกับ Lost Ark มีทั้งขึ้นและลง แต่ยิ่งฉันติดอยู่กับมันมากเท่าไหร่ ฉันก็ยิ่งอยากใช้เวลาอยู่ในโลกของมันมากขึ้นเท่านั้น

เวลาเปิดทำการของ Lost Ark บางครั้งอาจดูน่าเบื่อแต่จำเป็น เป็นการตั้งเวทีสำหรับสิ่งที่จะเกิดขึ้น หลังจากสร้างตัวละครของฉัน ฉันถูกพาตัวออกไปเพื่อค้นหาสิ่งประดิษฐ์ในตำนานที่รู้จักกันในชื่อ Ark ซึ่งอยู่ตรงกลางของการเล่าเรื่องแฟนตาซีที่ค่อนข้างกลมกล่อม ประสบการณ์การปรับระดับส่วนใหญ่เกิดขึ้นจากการรณรงค์ทางทหารเพื่อช่วยให้เจ้าชายชนะดินแดนของเขาและเรียกร้องมงกุฎอันชอบธรรมของเขาในฐานะราชาในขณะที่ต่อสู้กับกองกำลังปีศาจอย่างไม่หยุดยั้ง แม้ว่าพล็อตเรื่องส่วนใหญ่จะไม่ได้รับความสนใจ แต่ก็มีบางช่วงเวลาที่ยอดเยี่ยม ตัวละครที่สำคัญ เช่น นักบวชครึ่งปีศาจ Arden และเจ้าชายธีเรนผู้ใจกว้าง มีส่วนโค้งที่น่าดึงดูดซึ่งบางครั้งทำให้ฉันเบื่อหน่าย

ในที่สุด โลกก็เปิดกว้างขึ้น ทำให้สามารถเดินทางโดยเรือฟรีไปยังทวีปอื่น ๆ ที่ตะลุยไปกับสุนทรียศาสตร์และธีมที่หลากหลายและน่าสนใจยิ่งขึ้น เส้นทางวิกฤติพาฉันไปสถานที่ต่างๆ เช่น เกาะที่มีการผจญภัยแบบ Honey I Shrunk the Kids ซึ่งมี Mokokos ตัวจิ๋ว ซึ่งฉันย่อตัวให้เล็กกว่าเต่าทอง การแข่งขันศิลปะการต่อสู้ในดินแดนที่ได้รับแรงบันดาลใจจากญี่ปุ่น และทวีปไฮเทคเต็มรูปแบบ ของหุ่นยนต์และกลไกแห่งอนาคต เมื่อฉันแล่นเรือไปยังดินแดนที่ไม่รู้จักเหล่านี้โลกของ Lost Ark สูญเสียความรู้สึกถึงอัตลักษณ์ที่เหนียวแน่น แต่หลังจากเวลาเปิดทำการ ฉันพร้อมสำหรับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในฉาก และความหลากหลายที่นำเสนอนำประสบการณ์มากมายมาสู่ชีวิต ด้วยเหตุนี้ฉันจึงพบว่าตัวเองชื่นชอบเนื้อหาช่วงท้ายเกมที่หลากหลายมากกว่าที่ฉันสนใจว่าทำไมประเทศหนึ่งถึงใช้ชีวิตกับม็อดร่างกายในโลกไซเบอร์ในขณะที่คนอื่นอาศัยอยู่ในยุคมืด ฉันตั้งหน้าตั้งตารอเซอร์ไพรส์ที่รออยู่บนเกาะที่ยังไม่เคยไป

ในฐานะเกมที่มีมิติเท่ากัน โลกของ Lost Ark ขาดความงดงามทางสิ่งแวดล้อมของ MMO อื่นๆ แม้ว่าจะฉายแสงในช่วงเวลาเซ็ตพีซที่เราได้รับมุมมองใหม่ในโลก จุดที่น่าตื่นเต้นที่สุดในเรื่องเล่าหรือดันเจี้ยนถูกแต่งแต้มและเน้นด้วยภาพถ่ายจากกล้องที่สื่อถึงโลกและสิ่งแวดล้อมรอบข้างได้ดียิ่งขึ้น โลกกลายเป็นสถานที่ที่น่าสนใจมากขึ้นเมื่อคัตซีนเลื่อนและหมุนกล้องเพื่ออวดซากปรักหักพังที่ฉันกำลังสำรวจหรือเหล่าอสูรนับร้อยบุกโจมตีปราสาทที่มีการแข่งขันกัน ช่วงเวลาเหล่านี้ช่วยให้ Arkesia รู้สึกเหมือนมีอะไรมากกว่านั้นอีกมาก นั่นคือโลกที่เต็มไปด้วยเนื้อหนังซึ่งอาศัยอยู่ในนั้น ไม่ใช่แค่ภูมิประเทศที่ราบเรียบเป็นหลัก

ฉันประหลาดใจกับระดับการปรับแต่งที่มีให้สำหรับ 15 คลาสของ Lost Ark ด้วยระบบขาตั้งกล้อง สิ่งนี้จะช่วยให้แต่ละทักษะในชั้นเรียนของคุณมี Perk สามระดับให้เลือกซึ่งสามารถปรับเปลี่ยนความสามารถเหล่านั้นได้อย่างมาก ความสามารถบางอย่างปรับเปลี่ยนแง่มุมเล็กๆ ของทักษะ เช่น ความเร็วในการโจมตีหรือการใช้ทรัพยากร คนอื่นใช้โบนัสธาตุและสามารถเปลี่ยนลักษณะของการโจมตีหรือคาถาโดยพื้นฐาน ด้วยตัวละคร Soulfist ของฉัน ฉันได้ตั้งค่าแถบทักษะเพื่อมุ่งเน้นไปที่การจับศัตรูที่อยู่ใกล้ฉันด้วยการโจมตีแบบ AOE ที่น่าทึ่ง และปิดท้ายด้วยการโจมตีด้วยฝ่ามืออุกกาบาตขนาดใหญ่ หรือทำลายพวกมันด้วยระเบิดพลังงานของปืนกล คะแนนทักษะและสิทธิพิเศษของขาตั้งกล้องสามารถเปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลาโดยไม่มีค่าใช้จ่าย ซึ่งทำให้ฉันได้ทดลองทำคอมโบสุดเจ๋งเป็นเวลาหลายชั่วโมงอย่างมีความสุข ซึ่งปล่อยให้ฝูงปีศาจระเบิดกลายเป็นความโกลาหลที่น่าพึงพอใจ

เช่นเดียวกับหลายๆ อย่างใน สล็อต การล่าสัตว์มีขึ้นเพียงเพื่ออยู่ที่นั่น แนวคิดที่หยิบขึ้นมาแล้วละทิ้งโดยบังเอิญ ความคิดบางอย่างนั้นแตกต่างไปจากการล่าสัตว์ในขณะนั้น แต่แง่มุมส่วนใหญ่ของ Days Gone นั้นไม่มีจุดมุ่งหมาย หัวข้อการเล่าเรื่องมากมายมีเนื้อหาที่สื่อถึงความหมายและน่าสนใจแต่ไม่เคยผูกมัดกับตัวละครที่การกระทำและแรงจูงใจไม่สมเหตุสมผล การขี่มอเตอร์ไซค์ที่เต็มเปี่ยมไปทั่วโลกและการกำจัดรังซอมบี้และฝูงซอมบี้นั้นน่าพอใจในแบบที่การทำรายการตรวจสอบในโลกที่เปิดกว้างมักจะเป็น แต่ในตอนท้าย คุณคงเหลือให้สงสัยว่าจุดประสงค์ทั้งหมดคืออะไร

ฉากแรกของเกม – ประมาณ 20 ชั่วโมงหรือมากกว่านั้น – สร้างส่วนการเล่าเรื่องค่อนข้างน้อย สองปีหลังจากการระบาดครั้งแรกของ “Freaker” เพื่อนนักขี่มอเตอร์ไซค์ Deacon St. John และ Boozer กลายเป็นคนเร่ร่อนทำงานแปลก ๆ สำหรับค่ายผู้รอดชีวิตในบริเวณใกล้เคียงและส่วนใหญ่เก็บไว้เพื่อตัวเอง Sarah ภรรยาของมัคนายกถูกแทงในช่วงเริ่มต้นของการระบาด มัคนายกพาเธอขึ้นเฮลิคอปเตอร์ของรัฐบาลที่มุ่งหน้าไปยังค่ายผู้ลี้ภัยเพื่อที่เธอจะได้ได้รับการรักษาพยาบาล แต่เมื่อเขากับบูเซอร์มาถึง ค่ายกักกันก็ถูก Freaks บุกรุก และซาร่าห์ก็เสียชีวิตแล้ว ดีคอนเข้าใจดีว่าไม่สามารถรับมือได้ดี Boozer แนะนำให้ขี่ไปทางเหนือและทิ้งความทรงจำไว้ข้างหลัง แต่จักรยานของ Deacon พังและถูกขโมยไปในเวลาต่อมา ดังนั้นหนึ่งในเป้าหมายหลักของคุณคือการได้รับความไว้วางใจและเครดิตจากค่ายใกล้เคียงเพื่อสร้างมอเตอร์ไซค์ของคุณขึ้นมาใหม่

รถจักรยานยนต์เป็นศูนย์กลางของทุกสิ่งที่คุณทำใน Days Gone การเดินทางไปทุกที่ รวมถึงการเดินทางอย่างรวดเร็ว ต้องใช้จักรยานของคุณ และถ้าคุณต้องการประหยัดในขณะที่อยู่นอกโลก คุณควรอยู่ใกล้ ๆ การลงจากรถเป็นเรื่องของทางเข้าและทางออกของคุณ คุณต้องหยุดให้ห่างจากศัตรูมากพอเพื่อที่พวกมันจะไม่ได้ยินคุณมา แต่คุณต้องสามารถวิ่งไปที่จักรยานของคุณได้อย่างรวดเร็วหากสิ่งต่าง ๆ ไปทางใต้และคุณจำเป็นต้องหลบหนี และในขณะที่คุณกำลังลอบผ่าน Freakers เพื่อปล้นสิ่งของต่างๆ เช่น ผ้าพันแผลและกระสุน คุณยังต้องคอยระวังถังแก๊สและเศษโลหะเพื่อให้จักรยานของคุณอยู่ในสภาพดีอยู่เสมอ – ถ้ามันพังหรือหมด แก๊สคุณเมาแล้ว ที่กล่าวว่าก๊าซและของมีค่าอื่นๆ จะถูกสร้างขึ้นใหม่หากคุณออกไปและกลับไปยังที่ตั้ง ดังนั้นคุณจะไม่มีวันหมดจริงๆ ตราบเท่าที่คุณใช้เวลาในการค้นหา

ในตอนเริ่มต้น คุณทำงานให้กับสองค่าย: ฐานที่มั่นนักทฤษฎีสมคบคิดของโคปแลนด์และค่ายแรงงานบังคับที่ชั่วร้ายของทักเกอร์ Copeland’s มีช่างเครื่องที่สามารถอัพเกรดจักรยานของคุณได้ ในขณะที่ Tucker’s มีพ่อค้าอาวุธที่มีสินค้าครบครัน จักรยานขยะสำหรับสตาร์ทเครื่องยนต์ของคุณจะมีความเร็วประมาณ 1 ไมล์ต่อแกลลอน และคุณไม่สามารถเก็บถังน้ำมันไว้บนจักรยานยนต์หรือตัวของคุณเองได้ ดังนั้นคุณต้องกลับไปที่แคมป์เพื่อเติมน้ำมันหรือคุ้ยเขี่ยหาถังน้ำมันในบริเวณ Freaker ตลอดเวลา สิ่งนี้ทำให้การเดินไปรอบ ๆ และทำสิ่งต่าง ๆ ในโลกเปิดเป็นเรื่องที่น่าหงุดหงิดในตอนแรก ดังนั้นคุณจึงทำภารกิจทิ้งมากมายเพื่อให้ทั้งสองค่ายได้เริ่มต้นขึ้น

ภารกิจแรกๆ เหล่านี้ประกอบด้วยงานล่าเงินรางวัลและงานกู้ภัยที่คุณไปสถานที่ต่างๆ ติดตามบุคคลโดยใช้วิสัยทัศน์การเอาตัวรอดทางจิตที่เห็นได้ชัดของคุณเพื่อเน้นรอยเท้าและเบาะแสอื่น ๆ แล้วฆ่าโจรหรือ Freakers สิ่งเหล่านี้บางส่วนต้องการให้คุณจับเป้าหมายทั้งเป็น ซึ่งมักจะหมายถึงการไล่ตามพวกเขาบนจักรยานยนต์ของคุณและยิงปืนไปที่ยางของพวกมันด้วยปืนพกของคุณ หากน้ำมันหรือกระสุนหมด หรือจักรยานของคุณอ่อนแรงและเสียหลักหลังจากเลี้ยวเป็นหลุมเป็นบ่อ คุณทำภารกิจเหล่านี้ล้มเหลวโดยอัตโนมัติและต้องเริ่มต้นใหม่ คุณยังเร่งความเร็วด้วย R2 และยิงด้วย R1 ซึ่งถึงแม้จะไม่น่ากลัว แต่ก็อึดอัดและอึดอัด

ฉากแรกที่เกี่ยวข้องกับโจรขโมยยาได้เปิดฉากภารกิจต่างๆ เช่นนี้ ซึ่งเมื่อเสร็จสิ้นแล้ว ก็ไม่มีผลอะไรกับส่วนที่เหลือของเกม แม้ว่าจะมีการปรากฏตัวครั้งแรกก็ตาม เมื่อคุณตามรอยยาที่ถูกขโมยไป คุณต้องเลือกว่าจะส่งยากลับไปที่ค่ายใด แต่ไม่มีผลที่ตามมาไม่ว่าด้วยวิธีใด จากนั้นสถานการณ์ก็จะยุติลงโดยสิ้นเชิง ผลลัพธ์เดียวคือการได้รับความไว้วางใจและเครดิตกับหนึ่งในค่าย ฉันเลือก Copeland เพียงเพราะฉันต้องการเงินสำหรับถังเชื้อเพลิงที่ดีกว่า ภารกิจเนื้อเรื่องมากมายในอนาคต เมื่อคุณค้นพบค่ายที่สามที่มีการเล่าเรื่องมากขึ้น ให้ทำตามโครงสร้างเดียวกันกับภารกิจก่อนหน้านี้ แต่การมุ่งเน้นไปที่ทักเกอร์และโคปแลนด์นั้นใช้เวลาเป็นชั่วโมงๆ ในโครงการอันยิ่งใหญ่ของเรื่อง การบังคับใช้แรงงานของทักเกอร์ไม่ได้กลับมากัดใครอีก และแม้ว่าทัคเกอร์และโคปแลนด์ดูเหมือนจะไม่ชอบกัน แต่การทำงานให้ค่ายหนึ่งก็ไม่ส่งผลต่อความสัมพันธ์ของคุณกับอีกฝ่าย เมื่อคุณไปถึงแคมป์ที่สามแล้ว Lost Lake, Tucker และ Copeland จะไม่มีความสำคัญเลย ไม่น้อยเพราะ Lost Lake มีทั้งกลไกที่ดีกว่าและอาวุธที่ดีกว่า

บนกระดาษ สล็อต มีอะไรให้ทำมากมาย เป็นเกมแนวริฟฟ์ที่แข่งขันกันในเกมปล้นแบบผู้เล่นหลายคนแบบร่วมมือกัน โดยทีมชายและหญิงที่ร่าเริงสี่คนพร้อมกันพยายามปลดล็อกห้องนิรภัยและดึงหีบทองคำขนาดยักษ์ออกมา การแข่งขันแบบลอบเร้นเพื่อหลบเลี่ยงอัศวินที่ควบคุมด้วยคอมพิวเตอร์และผู้เล่นที่เป็นคู่แข่งกันแทบจะไม่ได้แสดงออกมาด้วยความสง่างามตามแนวคิดนี้ บ่อยครั้ง การแข่งขันเพื่อแย่งชิงกุญแจ หีบสมบัติ และจุดเกิดใหม่กลายเป็นการทะเลาะวิวาทที่ยืดเยื้อซึ่งแสดงให้เห็นการต่อสู้ที่เงอะงะของ Hood แทนที่จะเป็นการล่องหนแบบไดนามิก ใส่ UI ที่สับสน กลไกการลอบสังหารที่ใช้ประโยชน์ได้ง่าย และข้อบกพร่องในการออกแบบเล็กๆ น้อยๆ มากมาย และการดำเนินการของ Hood ล้มเหลวในการส่งมอบสินค้าตามที่สัญญาไว้

แต่ละนัดในฮูดมีสี่ขั้นตอน อย่างแรก ต้องมีใครบางคนขโมยกุญแจห้องนิรภัยจากนายอำเภอที่อยู่ยงคงกระพัน (แต่โดยทั่วไปแล้วไม่รู้ตัว) ประการที่สอง คุณค้นหาและเปิดห้องนิรภัย ประการที่สาม มีคนถือหีบไปยังจุดสกัดสองสามจุดบนแผนที่ เมื่อหีบถูกล็อค ผู้เล่นหนึ่งหรือสองคนใช้เครื่องกว้านยกหน้าอกขึ้นขณะที่คนอื่นๆ ปกป้องพวกเขา ในขณะเดียวกัน “ทีมอื่น” มีโอกาสที่จะขัดขวางภารกิจเพื่อพยายามหากุญแจหรือหีบสำหรับตนเอง เมื่อทั้งสองทีมพบกันตามธรรมชาติในสถานที่สำคัญๆ ไม่กี่แห่ง คุณมีโอกาสมากมายที่จะทำให้ประหลาดใจและแซงหน้าเป้าหมายได้

ในเกมเวอร์ชั่นในอุดมคตินี้ แมตช์นี้เป็นการวิ่งแบบร่วมมือกัน โดยตัวละครแต่ละตัวจะใช้ทักษะเฉพาะของตนเองเพื่อความก้าวหน้าในภารกิจหรือช่วยเหลือเพื่อนร่วมทีม ตัวละครทั้งสี่ตามหลักวิชามีบทบาทในการเล่น: Marianne นักสู้ที่ลอบเร้นที่สุด เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วและมีความสามารถที่ปล่อยให้เธอขโมยกุญแจหรือลอบสังหารศัตรูอย่างสุขุม คันธนูของโรบินทำให้เขาสามารถกำจัดศัตรูได้จากระยะไกล น้องจอห์นสามารถยกประตูและขยับหน้าอกได้อย่างรวดเร็ว Tooke เป็นนักสู้สำรองที่แข็งแกร่งด้วยการโจมตีระยะประชิดที่กว้างขวางและความสามารถในการรักษา แม้ว่าทักษะเหล่านี้บางส่วนจะทำให้ตัวละครบางตัวเหมาะกับงานที่แตกต่างกัน แต่ก็ไม่มีเวลาที่คุณต้องการตัวละครเฉพาะและทักษะของพวกมัน สิ่งนี้เป็นการเปิดประตูให้ผู้เล่นเลือกตัวละครตามสไตล์การเล่นของพวกเขา แต่ยังลดความสำคัญของการเล่นตามคลาสที่เกี่ยวข้องกับการปล้นด้วย

ในที่สุด ความสามารถในการต่อสู้ของตัวละครมีความสำคัญมากกว่าความสัมพันธ์อื่นๆ แม้ว่าฮูดจะเป็นเกมเกี่ยวกับการปล้นเป็นหลัก แต่สิ่งต่างๆ จะวุ่นวายและดุดันมากขึ้นเมื่อคุณเพิ่มผู้เล่นทีมอื่น แทนที่จะเลือกกันเองหรือซุ่มโจมตี การแข่งขันส่วนใหญ่จะแบ่งเป็นการรบแบบทีมเพื่อควบคุมกุญแจ หีบ หรือเครื่องกว้าน เมื่อการต่อสู้เริ่มต้น การเสแสร้งทำภารกิจซ่อนเร้นจะหายไป อัศวินที่ควบคุมโดย AI ในขณะที่มีพลังมากพอที่จะเอาชนะผู้เล่นคนใดคนหนึ่งหากมีจำนวนมาก แต่ก็ยังง่ายพอที่จะหลีกเลี่ยงไม่ให้ผู้เล่นส่วนใหญ่จะมีส่วนร่วมแม้ว่าจะหมายถึงการถูกพบโดยพวกเขา แม้แต่นายอำเภอที่ฆ่าคุณทันทีเมื่อเขาอยู่ในระยะและสามารถมึนงงได้ชั่วคราวเท่านั้นก็ยังช้าพอที่คุณจะต่อสู้ได้รอบตัวเขา

กลไกการต่อสู้ที่เทอะทะของ Hood ทำให้การต่อสู้ครั้งใหญ่เจ็บปวดไม่ว่าคุณจะชนะหรือแพ้ แม้ว่าตัวละครทุกตัวจะมีความสามารถในการต่อสู้แบบประชิดตัว แต่การโจมตีระยะประชิดของ Hood ก็รู้สึกหลวม พวกมันเล็งได้ยากหรือจับเวลาได้ดี ในตอนท้ายของการรับ การโจมตีส่วนใหญ่จะมึนงงเล็กน้อย นำไปสู่สถานการณ์ในการต่อสู้ขนาดใหญ่ที่การโจมตีเพียงครั้งเดียวจะทำให้คุณสตั้นล็อค ตามทฤษฎีแล้ว คุณมี parry หรือ dodge เพื่อป้องกันไม่ให้ศัตรูมาโจมตีคุณ แต่แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะติดตามการกระทำในการต่อสู้ การต่อสู้ที่เงอะงะขนาดใหญ่เหล่านี้สามารถกลายเป็นสงครามแห่งความเสื่อมโทรมที่ใช้เวลาหลายนาที ซึ่งผู้เล่นต่อสู้ ตาย เกิดใหม่ และวิ่งกลับเข้าไปในการต่อสู้จนกว่าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งจะกำจัดอีกฝ่ายออกไป ให้เวลาตนเองมากพอที่จะดำเนินการคืบหน้า โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงกว้านของการแข่งขัน ซึ่งทีมหนึ่งต้องป้องกันจุดตายตัว